Οι άνθρωποι έχουμε μεγαλύτερη αξία από τα λουλούδια και τα κουνέλια… Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΠΑΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

1209
Πολλοί δημότες, ξέροντας τη διάθεσή μου να βοηθήσω, ως ενεργός πολίτης σε πολλά θέματα που αφορούν τη Νέα Ιωνία, μου εξέφρασαν τη διαμαρτυρία τους προς την κα Δήμαρχο για ένα πρόβλημα κοινωνικού και υγειονομικού θέματος παράλληλα, που παραμένει άλυτο τον τελευταίο καιρό.
Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά η κα Θωμαϊδου, δεν έδειξε ότι έχει το χρόνο να ασχοληθεί με μικρά ή μεγάλα προβλήματα της πόλης μας, πέρα από το να ανανεώνει συνεχώς τα λουλούδια στην είσοδο του δημαρχείου ή σε πλατείες και παρτέρια σε κεντρικά σημεία για δημόσιες σχέσεις της… 
Θα αναρωτηθείτε, τι έγινε πάλι; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Υπάρχει ένας άστεγος που κοιμάται σε παγκάκια του Περισσού. Τόσο η κα Φωτεινή Παπαδοπούλου, από την Κοινωνική υπηρεσία του Δήμου Νέας Ιωνίας, όσο και ο αείμνηστος Παναγιώτης Βλασσάς, είχαν κάνει ενέργειες, στο παρελθόν, για να βοηθήσουν τον συγκεκριμένο.  Από εκεί και πέρα, ίσως να έχει ψυχολογικά προβλήματα και ξαναβγήκε στους δρόμους, τις πλατείες και τα παγκάκια της συνοικίας. Κάνοντας τις φυσιολογικές του ανάγκες επί της οδού Ελικώνος, δρόμο κάθετο στην Αβέρωφ. Όπως και αλλού. Όμως έρχεται καλοκαίρι, υπάρχει η πανδημία και τόσα άλλα που προκαλεί ο ίδιος, χωρίς να το θέλει, γιατί είναι εκεί έξω. 
Οι δημότες. σας ζήτησαν κα Δήμαρχε να δείτε άμεσα τις λύσεις που δίνονται σε τέτοιες περιπτώσεις και αδιαφορήσατε. Αλήθεια, μέσα από τις υπηρεσίες του δήμου αναζητήσατε εάν έχει συγγενείς, γιατί βρίσκεται στο δρόμο, εάν υπάρχει κάποια δομή να τον στεγάσει και να του προσφέρει τροφή, ρούχα και φυσικά ψυχολογική υποστήριξη; 
Σίγουρα όχι, γιατί σήμερα που γράφω αυτό το άρθρο δεν θα υπήρχε ο άστεγος στον Περισσό.  Ούτε η μόλυνση που αφορά τη δημόσια υγεία. Ήδη έχει αρχίσει και την επαιτεία εκεί…
Προσθέτω μερικές φωτογραφίες που δίνουν μια εικόνα της όλης κατάστασης. Γιατί εδώ δεν έχει λουλούδια, ψεύτικα κουνέλια και αυγά ή ποδήλατα πολύχρωμα, αλλά ανθρώπους που ταλαιπωρούνται από τη συνεχόμενη αδιαφορία σας. Ελπίζω, έστω και τώρα, να κάνετε κάτι, που είναι υποχρέωσή σας και προς τον άστεγο και προς τους δημότες που συνεχώς αγνοείτε την ύπαρξή τους…
GOLD Διαφήμιση