Δέσποινα Θωμαΐδου: “Η Νέα Ιωνία είναι η πόλις των γραμμάτων, τεχνών και του πολιτισμού”. Αυτό διαβάσαμε στην εφημερίδα “ΧΤΥΠΟΣ” της 19 Οκτωβρίου 2019, ως δηλώσεις της δημάρχου Νέας Ιωνίας για τη θεατρική παράσταση “Ο ΓΛΑΡΟΣ”.
Όταν η κα Θωμαΐδου, αναφέρεται στην πόλη μας, τη Νέα Ιωνία, ας αποφασίσει αν θα κάνει χρήση της αρχαίας ή της νέας ελληνικής γλώσσας, τα δύο μαζί φέρνουν ένα “σαρδάμ”, μετά συγχωρήσεως, ως τελικό αποτέλεσμα. Ιδίως όταν αναφερόμαστε στα γράμματα, τις τέχνες και τον πολιτισμό, που ανήκουν και τα δύο…
Το “πόλις” έχει μια αρχοντιά, μια ομορφιά ως λέξη, είναι “πιασάδικο” πως να το κάνουμε… Πάντως στο αρχαίο κείμενο ταιριάζει απόλυτα, π.χ. -Αἵμων: πόλις γὰρ οὐκ ἔσθ᾽ ἥτις ἀνδρός ἐσθ᾽ ἑνός. -Κρέων: οὐ τοῦ κρατοῦντος ἡ πόλις νομίζεται; -Αἵμων: καλῶς γ᾽ ἐρήμης ἂν σὺ γῆς ἄρχοις μόνος. (Αιμων: Δεν λέγεται πόλη αυτή που ανήκει σε έναν άνδρα Κρέων: Δεν θεωρείται ότι η πόλη ανήκει σε εκείνον που κρατάει την εξουσία; Αίμων:Θα ήσουν θαυμάσιος μονάρχης σε μια έρημο) και δεύτερο παράδειγμα: η πόλις εάλω (η πόλη αλώθηκε, κυριεύθηκε -το εάλω είναι ο αρχαίος αόριστος του αλίσκομαι).
Υ.Γ.: Το αρχαίο κείμενο με την επεξήγησή του, από το google. Δεν είμαι ούτε το παίζω αρχαιολάτρης, σαν κάτι άλλους…
