Η Έφη Χαντζούλη εκτός από εξαιρετική ηθοποιός, ποιήτρια, με πλούσιο βιογραφικό, είναι και Θεσσαλή στην καταγωγή. Κάτι που με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο, αφού όπως όλοι γνωρίζετε, από την πλευρά της μητέρας μου είμαι Θεσσαλός. Το TMPRESS, συνάντησε την κα Χαντζούλη, μίλησε μαζί της για αρκετή ώρα και προέκυψε αυτή η ενδιαφέρουσα συνέντευξη για τους αναγνώστες μας.
Πότε και που παρουσιάσατε τη β΄ ποιητική σας συλλογή «Ταξίδι συναισθημάτων» από τις Εκδόσεις «ΟΤΑΝ»;
Η δεύτερη ποιητική μου συλλογή έχει κυκλοφορήσει από το Σεπτέμβριο του 2020.Είχα προγραμματίσει να την παρουσιάσω στις 27 Σεπτεμβρίου 2020 αλλά δυστυχώς ακυρώθηκε η παρουσίαση λόγω των αυστηρών μέτρων για τον COVID -19 από την Κυβέρνηση. Μόνο εννέα άτομα επιτρέπονταν εκείνη την περίοδο για όλες τις κοινωνικές συγκεντρώσεις. Η Πανδημία αυτή μας ταλαιπώρησε και μας ταλαιπωρεί ακόμη μέσα στο 2021!Πήρα για δεύτερη φορά την απόφαση να κάνω την παρουσίαση στις 19 Δεκεμβρίου του 2021 σε ένα ιστορικό στέκι στο «Μαγεμένο αυλό» και πραγματικά πέτυχε! Από το 1961, το εστιατόριο αυτό του Παγκρατίου αποτελεί ένα κομβικό σημείο συνάντησης των Αθηναίων. Έχει κερδίσει τις καρδιές των θαμώνων του εδώ και έξι δεκαετίες. Τις γεύσεις και την ατμόσφαιρα του Μαγεμένου Αυλού ξεχώρισαν και τίμησαν επανειλημμένα με την παρουσία τους σπουδαίες προσωπικότητες… ο Νίκος Γκάτσος, ο Μίκης Θεοδωράκης , ο Δημήτρης Χόρν, ο Μάνος Κατράκης, ο Αλέξης Μινωτής, η Τζένη Καρέζη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη , η Άννα Φόνσου, και τόσοι άλλοι…μα πιο πολύ απ’ όλους ο Μάνος Χατζιδάκις, που έκανε τον Αυλό δεύτερο σπίτι του.
Ποιοί μίλησαν για την ποιητική σας συλλογή;
Mίλησαν για το βιβλίο μου: ο κ. Κώστας Καρούσος, ο Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, λογοτέχνης και κριτικός, ο Δρ. Κωνσταντίνος Μπούρας, ποιητής και κριτικός, και ο δημοσιογράφος στη ραδιοφωνία της ΕΡΤ ο κ. Γιάννης Παπουτσάκης. Διάβασαν ποιήματά μου οι ηθοποιοί: η Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού της Περιφέρειας Αττικής κ. Μαίρη Βιδάλη, και η κ. Γεωργία Ζώη. Επίσης οι θεατρικοί συγγραφείς Γεώργιος Κοζυράκης και Νεκτάριος Παλαιολόγος και η σκηνοθέτιδα και ηθοποιός Όλγα Μουργελά. Τραγούδησαν: ο Γιάννης Πετρόπουλος, η Νάντια Καραγιάννη, η Γεωργία Ζώη, η Ελένη Ασημακοπούλου και η Στέλλα Καρύδα ενώ στα πλήκτρα ήταν ο Μαέστρος Νίκος Πλάτανος. Ο νεαρός συνθέτης Βασίλης Κανελλόπουλος έπαιξε δικές του δημιουργίες με την κιθάρα του. Τους στέλνω ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς!
Γιατί δώσετε αυτό τον τίτλο στο βιβλίο σας;
Γιατί όπως είπε και ο Άγγλος ρομαντικός ποιητής ο Γουίλιαμ Γουόρντσγουορθ «Η ποίηση είναι ένα αυθόρμητο ξέσπασμα έντονων συναισθημάτων. Πηγή του, ο ποταμός συναισθημάτων που συνάξαμε στο διάβα μας». Τα συναισθήματα είναι μια πολύ σύνθετη υποκειμενική συνειδητή εμπειρία. Είναι αυτό που αισθάνεται ο άνθρωπος όχι ως απλή αίσθηση αλλά ως κάτι βαθύ, εσωτερικό που επιδρά τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή. Είναι ένας συνδυασμός από εμπειρίες, ένστικτα, αισθήσεις και πράξεις ικανός να πλάσει ένα συναίσθημα.
Από τη μια μεριά υπάρχουν οι τρεις μαγικές οργανικές ουσίες η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και νορεπινεφρίνη που λειτουργούν ως συναισθηματικές πηγές και από την άλλη υπάρχουν οι αναμνήσεις μας που ανακαλούνται με τη λειτουργία της μνήμης.Ο Γκέροντ Πάροτ το 2001 διατύπωσε μια θεωρία σύμφωνα με την οποία υπάρχουν έξι (6) βασικά συναισθήματα και πάνω από εκατό (100) άλλα συναισθήματα που προκύπτουν από τα πρωτογενή. Σύμφωνα με τη δική του θεωρία η αγάπη, η χαρά, η έκπληξη, ο θυμός, η λύπη και ο φόβος είναι τα βασικά συναισθήματα που νιώθουμε. Για παράδειγμα το δευτερογενές συναίσθημα της αισιοδοξίας προκύπτει από το βασικό συναίσθημα της χαράς ενώ από τον θυμός προκύπτει η οργή και από την αγάπη η στοργή και η τρυφερότητα.
Ο ποιητής καλείται να δώσει συγκεκριμένη μορφή στα συναισθήματα που νιώθει με κύρια εργαλεία του τη χρήση των κατάλληλων εκφραστικών μέσων και επίσης την επιλογή λέξεων ικανών να μεταφέρουν στο χαρτί αυτά που εκείνος νιώθει .Είναι μια συνειδητή και συνάμα ασυνείδητη διαδικασία που άλλοτε είναι αυθόρμητη και πηγαία κι άλλοτε αποκτά τεχνική. Μια επεξεργασία εμπειριών, γεγονότων και συναισθημάτων που δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Με τον τίτλο αυτό θέλησα να δηλώσω και την ουσία της ίδιας μας της ζωής, της ίδιας μας της ύπαρξης. Ο Αριστοτέλης είχε πει: «Ζούμε με συναισθήματα όχι με τις ώρες στο ηλιακό ρολόι. Θα πρέπει να μετράμε το χρόνο με τους κτύπους της καρδιάς».
Παρατήρησα επίσης, την παρουσία ενός κλειδιού δίπλα στην πέτρα. Συμβολίζει κάτι η ύπαρξή του;
Πράγματι. Στο εξώφυλλο υπάρχει ένα κλειδί δεξιά από την πέτρα με τη ζωγραφισμένη πάνω της πέτρα. Σκέφτηκα ότι η παρουσία του είναι απολύτως απαραίτητη και συμβολική. ΄Όπως βλέπετε, η ζωγραφισμένη πάνω στην πέτρα πόρτα είναι ολότελα κλειστή. Δεν υπάρχει η παραμικρή χαραμάδα που να αφήνει έστω και αμυδρά ένα περιθώριο στην σκέψη του αναγνώστη ότι είναι μισάνοικτη και ότι θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να μπει μέσα. Τι μπορεί άραγε να υπάρχει στο χώρο πίσω από την πόρτα που φυλάσσεται σαν επτασφράγιστο, πολύτιμο μυστικό; εδώ αφήνω τη φαντασία του αναγνώστη να λειτουργήσει με απόλυτη ελευθερία. Ίσως να κρύβεται πίσω από την πόρτα αυτό που αναζητά καθένας από εμάς να βρει στη ζωή του: έναν ιδανικό σύντροφο, μια ικανοποιητική εργασία, πολύτιμους φίλους, έναν πλούτο συναισθημάτων ή και όλα μαζί και άλλα πολλά που συνθέτουν την ευτυχία του. Βάζοντας λοιπόν δίπλα στην κλειστή πόρτα ένα κλειδί δίνω την δυνατότητα-πάντα αλληγορικά- στον αναγνώστη ν΄ ανοίξει τη δική του πόρτα και να ανακαλύψει το δικό του Παράδεισο. Στην πραγματικότητα αυτό που οφείλει να κάνει ο Άνθρωπος στη ζωή του είναι να πασχίσει να βρει το δικό του μονοπάτι, τη δική του πληρότητα κι ευτυχία στην εφήμερη ζωή του. Τότε θα νιώσει λυτρωμένος και αληθινά ευτυχισμένος.
Ποια είναι η ιδιόλεκτός σας, τι είδους εκφραστικά μέσα χρησιμοποιήσατε για να αποτυπώσετε τις ιδέες σας και τα συναισθήματά σας;
Υπάρχουν σε αυτή μου την ποιητική συλλογή ποιήματα γραμμένα με ομοιοκαταληξία ζευγαρωτή όπως «Το Κόκκινο φουστάνι», «Παρακμή», «Το Σπήλαιο της Αλιστράτης», «Σε Εκείνον». Τα υπόλοιπα σαράντα πέντε (45) ποιήματά μου είναι γραμμένα σε ελεύθερο στίχο. Ο λόγος μου είναι συγχρονικός ενώ η γλώσσα που χρησιμοποιώ είναι ένα μείγμα από καθημερινά στοιχεία του προφορικού μας λόγου με κάποια λίγα λόγια στοιχεία. Χρησιμοποιώ ποικίλα εκφραστικά μέσα όπως παρομοιώσεις και μεταφορές. Η συνεκδοχή (μέρος αντί του όλου ή όλο αντί για το μέρος) είναι αγαπημένο μου εκφραστικό μέσο. Οι μετωνυμίες (η αφηρημένη έννοια αντί της συγκεκριμένης, το περιέχον αντί του περιεχομένου) επίσης είναι εμφανείς μέσα στον ποιητικό μου λόγο.
Η διατύπωση των νοημάτων μου πασχίζω να είναι καθαρή και λακωνική. Ό,τι θέλω να δηλώσω προσπαθώ να το εκφράσω άμεσα χωρίς περιστροφές και πλάγιες οδούς. Η ευθύτητα της έκφρασής μου είναι κύριο μέλημά μου χωρίς όμως να λείπουν οι συμβολισμοί των ιδεών και των νοημάτων που στοχεύω σα μικρές βόμβες να σκάσουν διαμέσου των λέξεων στον εσωτερικό ψυχικό κόσμο του αναγνώστη. Δε φοβάμαι τον αυτοσαρκασμό μου ούτε όμως δειλιάζω να παρατηρώ στιγμές της ζωής των Άλλων μεταφέροντας αυτά που νιώθω στο χαρτί. Δεν γνωρίζω πόσο καλά εφαρμόζω όλα τα παραπάνω στη γραφή μου. Ο χρόνος θα δείξει το αποτέλεσμα.
Θα μπορούσατε να μου αναφέρετε κάποια συγκεκριμένα σας μηνύματα που θα θέλατε να μεταλαμπαδεύσετε στους αναγνώστες σας μέσα από τη δύναμη του ποιητικού σας λόγου;
Kατά τη γνώμη μου η ποίηση θα πρέπει να είναι προσιτή στον αναγνώστη αλλά σε καμία περίπτωση απλοϊκή. Θα πρέπει να «ποιεί ήθος» όπως οφείλει να «ποιεί ήθος» και το θέατρο με τις εκάστοτε θεατρικές παραστάσεις. Έτσι προσπάθησα κι εγώ να μεταφέρω κάποια ουσιώδη για μένα μηνύματα στους αναγνώστες μου. Μερικά από αυτά θα ήθελα να τα απαριθμήσω:
α) Είναι καλό να νιώθουμε ικανοποιημένοι με όσα έχουμε καταφέρει. Να μην κυνηγούμε τη χίμαιρα και την ουτοπία ούτε να είμαστε αιχμάλωτοι του τέλειου.
β) Να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες των πράξεων μας ακόμα κι αν αυτές αποδείχτηκαν στο πέρασμα του χρόνου λανθασμένες.
γ) Οφείλουμε να είμαστε ταπεινοί στις επιτυχίες μας και όχι κομπορρήμονες.
Μιλήστε μας για τις σπουδές σας.
Σπούδασα ελληνική φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια δημοσιογραφία στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ. Είμαι απόφοιτος του Μεταπτυχιακού τμήματος Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασα δημοσιογραφία. Στη συνέχεια σπούδασα Υποκριτική στο «Θέατρο των Αλλαγών» για τρία χρόνια. Είχα εξαιρετικούς δασκάλους: τον κ. Δημήτρη Καταλειφό, την κ. Φιλαρέτη Κομνηνού, τον Λεωνίδα Κακούρη, το Θοδωρή Αθερίδη, τη Βίλια Χατζοπούλου και βεβαίως τον Ευδόκιμο Τσολακίδη και τόσους άλλους. Ας με συγχωρήσουν που δεν μπορώ να τους αναφέρω όλους.
Έχετε εκδώσει άλλα βιβλία;
Ναι. Άλλα δύο βιβλία από τις εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ. Την Α΄ ποιητική μου συλλογή «Γλυκόπικρες νότες», το έτος 2014 και το παιδικό βιβλίο μου «Μαθήματα στο Δάσος» για παιδιά από 4 έως 7 ετών το έτος 2016 από τις εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ.
Σκοπεύετε να εκδώσετε κάποιο καινούριο βιβλίο;
Ναι. Θα εκδώσω μέσα στο έτος 2022 ένα παιδικό παραμύθι με τίτλο «Το Καραμελένιο νησί» και την γ΄ ποιητική μου συλλογή. Συζητώ με κάποιους εκδοτικούς οίκους.
————————————–
Η Έφη Χαντζούλη κατάγεται από το ορεινό χωριό Σμόκοβο (Λουτροπηγή) της Καρδίτσας, φημισμένο για τα ιαματικά του λουτρά. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Παν/ιο Αθηνών. Είναι απόφοιτος του Μεταπτυχιακού Τμήματος του Οικονομικού Παν/μίου Αθηνών (ΟΠΑ), συγκεκριμένα του Τμήματος των Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Οικονομικών Σπουδών (ΔΕΟΣ).
Δίδαξε αρχαία και νέα ελληνικά σε φροντιστήρια, σε μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης. Στη συνέχεια σπούδασε Δημοσιογραφία στο ΙΕΚ «ΑΚΜΗ». Συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά για συνεντεύξεις ηθοποιών και σκηνοθετών. Στη πορεία εγκατέλειψε οριστικά τη δημοσιογραφία γιατί την κέρδισε ο χώρος της Υποκριτικής. Παρακολούθησε όλα τα σεμινάρια – συνολικά 60, διάρκειας τριών (3) ετών και τελικά αποφοίτησε από το «Θέατρο των Αλλαγών».
