Παρακολουθώ τα τελευταία χρόνια, σε συνεδριάσεις δημοτικών συμβουλίων, στη Νέα Ιωνία και αλλού, θέματα που αφορούν την ανακύκλωση. Μέσα σε αυτά και η χρησιμότητα των μπλε κλάδων. Είμαι φανατικός της ανακύκλωσης, σε όλες τις μορφές της και είμαι σύμφωνος, δήμοι, περιφέρεια και πολιτεία, να κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Όμως τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ μια ανακολουθία.
Υποτίθεται ότι η ανακύκλωση θα φέρνει -εάν όχι κέρδη στους δήμους, περιφέρεια και πολιτεία- τουλάχιστον πίσω το κόστος που δαπανάται για αυτή. Αυτό πιστεύω, ότι τουλάχιστον στους μπλε κάδους, δεν έρχεται με τίποτα. Αντίθετα, η ζημιά είναι μεγάλη. Γιατί διατίθεται υλικό, όπως οι μπλε κάδοι, προσωπικό και αυτοκίνητα, τα οποία συγκεντρώνουν ένα ασήμαντο υλικό, που δεν καλύπτει ούτε καν το κόστος των ίδιων των κάδων…
Θα ρωτήσετε: «μα πως γίνεται αυτό, αφού οι πολίτες, σταθερά, αλλά ανοδικά, στηρίζουν την ανακύκλωση;» Φυσικά και τη στηρίζουν. Αλλά το ανακυκλώσιμο υλικό, με το που μπαίνει στον μπλε κάδο, συγκεντρώνεται από αδύναμες κοινωνικές ομάδες ή αλλοδαπούς και διατίθεται άμεσα στα εργοστάσια ανακύκλωσης, για ίδιον όφελος. Θα ρωτήσετε πάλι και εύλογα: «αυτό είναι κακό;» Θα σας απαντήσω με την ίδια ευκολία, «όχι». Αλλά όταν γίνεται από τον δήμο, περιφέρεια και πολιτεία μια επένδυση στην ανακύκλωση, αυτή θα πρέπει να έχει το ανάλογο κέρδος, έστω το ελάχιστο.
Εάν στόχος είναι απλά η ενίσχυση αδύναμων κοινωνικά ομάδων που με την στήριξη του δήμου, της περιφέρειας και πολιτείας, παραχωρείται ανακυκλώσιμο υλικό, τότε και εγώ είμαι σύμφωνος με αυτό. Γιατί έτσι απλά η δαπάνη θα περιοριστεί στη χρήση μπλε κάδων ανακύκλωσης, με αγορά από φορείς του δημοσίου ή της τοπικής αυτοδιοίκησης για κοινωνικούς σκοπούς και δεν θα παραχωρούνται οχήματα, καύσιμα, ασφάλειες, συντήρηση και προσωπικό. Νομίζω ότι είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που δεν φαίνεται και θα πρέπει η τοπική αυτοδιοίκηση σε όλες τις βαθμίδες και τα συνδικαλιστικά της όργανα να το μελετήσει και να αποφασίσει για την παραπέρα πορεία και στάση της.
Η φώτο η κεντρική είναι του Ιωάννη Βέλλη.