Ποτέ δεν φανταζόμασταν, τουλάχιστον οι περισσότεροι, ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο στη ζωή μας, στη χώρα μας, σε όλο τον κόσμο. Να φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε, να μιλήσουμε, να πλησιάσουμε ένα συνάνθρωπό και συμπολίτη μας. Ακόμη κι ένα συγγενή μας. Τελικά ο “κορονοϊός” έχει δρόμο μπροστά του, όσο κι αν φαίνεται ότι τα μέτρα θα είναι βραχυχρόνια, μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο ή έστω κάποιος τρόπος ικανοποιητικής αντιμετώπισής του.
Τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται, άνθρωποι πεθαίνουν, υποδομές καταρρέουν, όταν υπάρχουν και αυτές, απαγορεύσεις παντού, έστω και σε βαθμό υπερβολής για να μειωθεί η αρρώστια αυτή, οικονομίες βουλιάζουν και αγορές και ο φόβος πρώτος και κυρίαρχος σε κάθε μας ενέργεια. Ο αόρατος εχθρός είναι παντού και πουθενά.
Από την πλευρά μου, συνιστώ ψυχραιμία, πρώτα στον εαυτό μου και μετά σε όσους γνωρίζω, αλλά και σε εσάς. Προσαρμοζόμαστε, σεβόμαστε τα μέτρα των ειδικών που αφορούν τη δημόσια υγεία και τη δική μας φυσικά. Δεν γίνεται αλλιώς, η αδιαφορία πολλαπλασιάζει το κακό, ας μη το ξεχνάμε ποτέ αυτό.
Εάν είμαστε εμείς καλά, βοηθάμε να είναι καλά και οι δίπλα μας, αφού δεν τους μεταφέρουμε την αρρώστια. Η πολιτεία ζητάει πράγματα ή και νομοθετεί, αν εμείς τα αγνοούμε καταστρέφοντας πρώτα τον εαυτό μας, τότε δεν φταίει η πολιτεία αλλά εμείς. Παράλληλα υπάρχουν και οι αδύναμοι γείτονές μας που μας χρειάζονται και οι άστεγοι, τους οποίους δεν πρέπει να αγνοούμε, αλλά μέσα στα πλαίσια της αλληλεγγύης να τους συμπαραστεκόμαστε. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι είμαστε άνθρωποι και αυτός επιβεβαιώνεται κάθε φορά από τα έργα μας.
Ευτυχώς, οι έλληνες και οι ελληνίδες, στα δύσκολα τα βρίσκαμε και προχωράμε μαζί, για αυτό κερδίζαμε και τον χειρότερο εχθρό που στέκονταν απέναντί μας. Έτσι και τώρα ενωμένοι, απέναντι στον αόρατο εχθρό, θέλω να πιστεύω ότι θα κερδίσουμε και αυτή τη μάχη. Για το καλό όλων μας. Κρατώντας και το τελευταίο μήνυμα της πολιτείας ενεργό.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ
