Η ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΘΛΙΨΗ… Του Γιάννη Βέλλη, δημοσιογράφου – φωτορεπόρτερ

1624

Οι πολίτες δεν φταίνε, ή φταίνε εν μέρει, για τη σημαντική κατάντια της πόλης μας με την ψήφο τους. Το άλσος Βέικου έχει παραμεληθεί, τα φρεάτια είναι καιρό ακαθάριστα και μπορεί το χειμώνα να πλημμυρίσουν κεντρικοί δρόμοι ή πεζόδρομοι. Ενδεικτικό παράδειγμα, ο πεζόδρομος στην Μικράς Ασίας, έχει τα φωτιστικά έτοιμα να πέσουν στο κεφάλι κάθε Ιωνιώτη ή περαστικού, τα φρεάτια του γεμάτα με χώματα, χαρτιά και άλλα σκουπίδια, τα μαγαζιά υγειονομικού ενδιαφέροντος να κλείνουν -θέλω να πιστεύω ότι πληρώνουν για αυτό στο Δήμο Νέας Ιωνίας-  το κέντρο του πεζόδρομου, κλπ. 

Τα δέντρα έχουν γεμίσει με καρφωμένες πινακίδες, λες και είναι πάσσαλοι για διαφήμιση του εμπορεύματος και των κάθε λογής υπηρεσιών. Μετά μιλάμε για δημοτική πολιτική για το πράσινο… Η λεωφ. Ηρακλείου, ασφυκτιά από την κίνηση, όπως και η Ελ. Βενιζέλου, η Ελ. Αλαμέιν…. Οι συνοικίες δεν νιώθουν να έχουν το ιστορικό δέσιμο με το κέντρο της Νέας Ιωνίας, οι σύλλογοι συγκρούονται για το ποιος θα έχει τον ηγετικό ρόλο στην πόλη μας. Κατά τα άλλα πάμε καλά…

Μια απογοήτευση η σημερινή κατάσταση, που ελπίζουμε να αλλάξει σταδιακά. Αυτό εξαρτάται από την τοπική αυτοδιοίκηση, τους συλλόγους, τις κινήσεις πολιτών, ακόμα και από νέες πρωτοβουλίες που ελπίζουμε ότι θα ξεκινήσουν. Το TMPRESS θα είναι εδώ, στηρίζοντας κάθε προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση.

Δυστυχώς η σημερινή Νέα Ιωνία, δεν αποτελεί ιστορική συνέχεια της παλιάς, είτε γιατί δεν το θέλει, είτε γιατί οι δημοτικές αρχές δεν βοήθησαν σε αυτό, κοιτώντας να εξασφαλίσουν μόνο την ψήφο τους… Ως σχετικά παλιός Ιωνιώτης, νιώθω αρκετές φορές ξένος σε αυτή την πόλη. Δυστυχώς η παλιά Ιωνία και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα εξελικτικής διαδικασίας, αλλά παρακμής, νιώθει αρκετές φορές ξένη στην πόλη της. Και αυτό δεν αφορά μόνο το Μικρασιατικό στοιχείο που την ίδρυσε, αλλά όλους όσους ζουν ή εργάζονται σε αυτήν. Έχασε σημαντικό μέρος από την κουλτούρα της, ανθρώπους που προσφέραν στον πολιτισμό της, κτίρια που δίνανε το αρχιτεκτονικό της στίγμα και τόσα άλλα.

Η “Κυψελοποίηση” όλων των μεγάλων δήμων δίπλα στην Αθήνα, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό και τη δική μας πόλη. Και αυτό δεν είναι μια υπερβολική προσέγγιση, αλλά μια καθημερινή σύγκρουση με το χθες της. Ένα χθες, που άφηνε ελπίδες για κάτι καλύτερο για το μέλλον. Δυστυχώς, σε λίγα χρόνια, επειδή και οι δημοτικές αρχές “φροντίζουν” με την αδιαφορία τους για αυτό, δεν θα είμαστε παρά μια νέα Κυψέλη στην άλλη πλευρά του Γαλατσίου…

Υπάρχουν ενεργοί δημότες, άνθρωποι του πολιτισμού και μιας άλλης κουλτούρας στην πόλη, που μπορούν να παλέψουν για να σταματήσει αυτή η κατρακύλα. Το ερώτημα είναι, θα το κάνουν ή απλά θα δεχτούν ότι η Νέα Ιωνία τελειώνει εδώ; Ο χρόνος θα δείξει και οι συγκυρίες για την παραπέρα στάση τους…

GOLD Διαφήμιση