Έχω ζήσει τις περισσότερες -εάν όχι όλες- “ΙΩΝΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ”, από το ξεκίνημά τους μέχρι σήμερα. Ίσως οι σκέψεις μου μέσα από αυτό το κείμενο, βοηθήσουν σε κάτι καλύτερο για το παραπέρα. Ίσως παραμείνουν στο επίπεδο του προβληματισμού, που και αυτό κατά τη γνώμη μου χρήσιμο θα είναι. Στην προηγούμενη συνάντηση των Συλλόγων με την κα Δήμαρχο & εκπροσώπους της Δημοτικής αρχής, είχα εκφράσει τις απόψεις μας ως συλλογικότητα, αλλά και τις δικές μου. Το σημαντικότερο στοιχείο που ανέφερα, όπως και άλλοι μέσα από τις συλλογικότητες της πόλης μας ήταν το ερώτημα: “Γιατί γίνονται και τι εκφράζουν πια;”
Ικανοποιητική απάντηση δεν νομίζω να πήραμε τότε, πέρα από τη θετική διάθεση της κας Θωμαΐδου να δει τις προτάσεις μας και πιθανόν στο κοντινό μέλλον να υλοποιήσει μερικές από αυτές. Η επανάληψη των εκδηλώσεων αυτών, μας είχε γίνει συνήθεια, όπως και ο χρόνος υλοποίησής τους. Ήδη είχαν αργήσει τότε οι ημερομηνίες και δεν θα μπορούσαν να γίνουν και πολλά.
Ευτυχώς, συνεχίστηκε ο καθιερωμένος αγώνας δρόμου στις γειτονιές των Μικρασιατών προσφύγων, σε συνεργασία με τον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας. Κάτι που είδα και στο πρόγραμμα του 2021, όμως όχι στη θέση που θα έπρεπε γραφιστικά, γιατί ο συγκεκριμένος αγώνας συμβόλιζε πολλά για αυτούς που τον εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν, με την ουσιαστική στήριξη των δύο δήμων: Νέας Ιωνίας, Νέας Φιλαδέλφειας. Ακόμα και για τους εθελοντές και τους συμμετέχοντες κάθε χρονιά.
Κατά τη γνώμη μου, πάντα, ο θεσμός των “ΙΩΝΙΚΩΝ ΜΕΡΩΝ”, στα δρώμενα της Νέας Ιωνίας, θα έπρεπε να συνδέει τον δήμο ουσιαστικά, με τους Μικρασιάτικους συλλόγους, με τους συλλόγους της υπόλοιπης Ελλάδας που έχουν έδρα και δράση εντός της πόλης, τις αθλητικές ενώσεις, κάθε τι που θυμίζει μέσα από τη δράση του, Νέα Ιωνία. Όχι απαραίτητα μόνο προσφυγιά, Μικρασιατική καταστροφή, αλλά Νέα Ιωνία από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα.
Αυτό που είδα στο πρόγραμμα 2021, δείχνει επαγγελματισμό, θα μπορούσε όμως να είναι μια σειρά εκδηλώσεων του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. που θα τις βλέπαμε με ενδιαφέρον όλοι, περισσότερο οι με Μικρασιατικές ρίζες. Όμως δεν είναι οι “ΙΩΝΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ” που μέσα από αυτές μπορείς να “δεις” την πορεία της πόλης, την ιστορία της μέσα από τις συλλογικότητες και τους ανθρώπους που τη δημιούργησαν στο χρόνο.
Μπορεί να ζητάω πολλά, να είναι το δικό μου όραμα, μακριά από τη γενικότερη λογική που λέει, μετά το καλοκαίρι ας μαζευτούμε και ας περάσουμε καλά με ένα πλούσιο πρόγραμμα, που σε πολλά εδώ μου θυμίζει το καλό αλλά τυποποιημένο πρόγραμμα πολιτιστικών καλοκαιριών, με μια Μικρασιάτικη εστίαση μέσα. Περιέχοντας και ένα “βυζαντινισμό”, που δεν ήταν αναγκαίος ή χρήσιμος σε κάτι στην παρούσα φάση.
Κλείνοντας αυτό το κείμενο, διαπίστωσα με λύπη στη λίστα με τους συνδιοργανωτές, την απουσία πολύ σημαντικών συλλόγων της πόλης μας, Μικρασιάτικων, εθνοτοπικών πολλών περιοχών της Ελλάδας, αθλητικών, κά. Δεν ξέρω αν είναι αποτέλεσμα της πανδημίας, αδιαφορίας γενικότερα για τις “ΙΩΝΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ” ή συνειδητής αποχής από το θεσμό γιατί δεν εκφράζει τις απόψεις τους ή αγνοεί τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί κατά διαστήματα στο γραφείο Δημάρχου.
Όπως και την προσπάθεια της Δημάρχου, της κας Θωμαΐδου, σε ένα κατά τα άλλα τέλειο σχεδιαστικά γραφιστικά έντυπο προβολής των εκδηλώσεων να το φορτώσει με αυτό το κουραστικό μωβ χρώμα της δημοτικής παράταξής της, που έχει γεμίσει παγκάκια, πλατείες, πεζόδρομους, σκάλες, την ιστοσελίδα του δήμου, κ.λπ… Επίσης την έλλειψη αναφοράς στα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό στις εκδηλώσεις, όταν αυτός συνεχίζει να υπάρχει μέσα στο διάστημα αυτό και μάλιστα είναι σε έξαρση.
Καλό φθινόπωρο, σε όλες και όλους. Εύχομαι, παρά την κριτική μου, να απολαύσετε τις εκδηλώσεις, γιατί η πανδημία συνεχίζεται και χρειαζόμαστε οτιδήποτε μας βγάζει -έστω και λίγο- από την αρνητική ψυχολογία που δημιουργεί πάνω μας.
