Που σε ψάχνω που σε βρίσκω
ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΩΝ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ
Του Γιάννη Βέλλη
Αφού συνηθίσαμε να αντέχουμε τον φίλο, αδερφό, συγγενή μας, να ανήκει σε διαφορετική ποδοσφαιρική ομάδα, διαφορετική πολιτική οργάνωση, διαφορετική ιδεολογία, διαφορετική θρησκεία ή αθρησκία, διαφορετικό χόμπι ή συνήθειες, καιρός είναι να συνηθίσουμε την ιδέα ότι μπορεί να ανήκει στην ίδια ή διαφορετική παράταξη από εμάς και να είναι εξίσου φίλος, αδερφός, συγγενής ή απλά καλός γείτονάς μας. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν και δεν πρέπει να αλλάζουν, με την επιλογή μας για το πως μπορεί να διαχειριστεί και να δώσει καλύτερες λύσεις στα προβλήματα της πόλης μας κάποιος Δήμαρχος με τη δημοτική του ομάδα.
Τα παραπάνω διευκρινιστικά, αναγκαία, στην ενασχόλησή μου σε τριάντα και πλέον χρόνια με το χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, είτε ως υποψήφιος, είτε ως δημοσιογράφος, είτε ως μέρος της διοίκησης ενός ή περισσότερων συλλόγων που θέλανε και θέλουνε λύσεις από αυτούς που θα εκλεγούνε αλλά και από αυτούς που δεν θα εκλεγούνε.
Οι παλαιότεροι, με γνωρίζουνε, τόσο για την τυπικότητά μου, όσο και για τη συνέπειά μου σε αυτά που λέω. Όπως και για το πότε επιλέγω να γράψω για κάτι που το βλέπω λάθος, ή έχω πραγματική απορία, ή έχω εντελώς διαφορετική άποψη την οποία εκφράζω δημόσια και πάντα με την υπογραφή μου. Δεχόμενος και το λάθος μου σε μια διαπίστωση, εφόσον με στοιχεία πειστώ σε αυτό. Δεν έχω το πρόβλημα της άρνησης της δημόσιας συγγνώμης, γιατί κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε ο Πάπας… Δεν λέω και δεν γράφω, μου είπε ο τάδε, ο δείνα μου μετέφερε, κ.λπ.. Αυτά είναι “κατινίστικα”, δεν το έκανα ούτε θα το κάνω ποτέ. Γράφω μετά από προβληματισμό, αναζήτηση στοιχείων, συμπεριφορών και δράσεων σε κάτι συγκεκριμένο.
Όχι μόνο γιατί αγαπάω τον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, τις συλλογικότητες και τις κινήσεις πολιτών -που παλεύουν με ψέματα αλλά με πολύ μεγάλη προσωπική προσπάθεια να πετύχουν πράγματα-, αλλά και γιατί πιστεύω ότι η τοπική αυτοδιοίκηση, μέσα από τη συνεργασία αιρετών, δημοτικών υπαλλήλων, δημοτών, μπορεί να πετύχει πολλά.
Οι συνεδριάσεις των δημοτικών συμβουλίων στην πόλη μας τη Νέα Ιωνία -τουλάχιστον όσες έχω παρακολουθήσει μέχρι σήμερα- είχαν και τις χρυσές και τις μίζερες εποχές. Και αυτό είναι σίγουρο ότι με διακυμάνσεις θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Τέλος πάντων κι αυτές αποτέλεσμα των ανθρώπων και της κουλτούρας τους είναι. Δεν φτάνουν οι κανόνες και οι νόμοι για να βελτιωθούν πράγματα. Ούτε τα εκλογικά συστήματα που γίνονται με καλές προθέσεις και καταλήγουν φωλιές συμφερόντων… Όσο γυρίζω στη Νέα Ιωνία, τελευταία, τόσο μαθαίνω ότι με καταχωρούνε στον ένα ή τον άλλο υποψήφιο / -α δήμαρχο, με την κάθε καλημέρα που θα πω, με ένα καφέ που θα πιω με κάποιο υποψήφιο δημοτικής παράταξης, με μια συμπόρευση σε ένα θέμα που δεν αρέσει στην άλλη πλευρά, όποια κι αν είναι αυτή. Άσε που η μισή πόλη, είναι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι…Το καλύτερο, σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι να κάνεις διακοπές άνοιξη και να γυρίσεις καλοκαίρι στην πόλη πάλι… Αν και εκεί θα κάνουνε σχόλια, ότι το κέντρο επιχειρήσεων μεταφέρθηκε εκτός έδρας, για να έχει καλύτερα αποτελέσματα.
Η Νέα Ιωνία, έχει πολλούς και χρήσιμους ανθρώπους σε όλες τις δημοτικές παρατάξεις, είτε συμφωνείς με το πρόγραμμα, τη διαχειριστική τους λογική και την ιδεολογία τους, είτε όχι. Και αυτοί, οι χρήσιμοι και παραγωγικοί, καλό είναι να εκλεγούν, χωρίς απαραίτητα να είναι φίλοι μας. Έτσι κι αλλιώς τους φίλους και τους κοντινούς συγγενείς μας, τους αγαπάμε πάντα, η εκλογή ή μη εκλογή δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι σ’ αυτή τη σχέση. Εκείνο όμως που γίνεται πάντα με κάποια “καλάμια”, από κάθε πλευρά, θέλει συμμάζεμα και ίσως με βάλει στον πειρασμό -καλοπροαίρετα- να σχολιάσω κάτι. Ας μου το συγχωρήσετε, κανείς δεν είναι τέλειος, περισσότερο εγώ. Εύχομαι να βγούμε ζωντανοί κι από αυτές τις εκλογές και να απολαύσουμε τον καλοκαιρινό ήλιο στα τόσα όμορφα μέρη της πόλης μας, μαζί.
Υ.Γ. Τελικά είμαι με τον Μανούρη, με τον Γκότση, με τον Κατιμερτζόγλου, με την Θωμαϊδου, με τον Κουκουλάρη, με την ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ; Τι σημασία έχει.
