Να έχεις ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, λέγανε η παλιοί, για να τονώσουν την ιδέα της ιδιοκτησίας, μικρής ή μεγάλης. Δυστυχώς αυτό το κεραμίδι στην πόλη μας, τη Νέα Ιωνία, μετά από τόσα χρόνια έχει γίνει επικίνδυνο για το κεφάλι μας και τη σωματική μας υγεία… Όπως και για τα οχήματα, που σταθμεύουν κάτω από αυτό… Και μη ξεχνάμε ότι στα ακατοίκητα, αφήνονται σκουπίδια, κυκλοφορούν αρουραίοι, γενικότερα αποτελούν εστίες μολύνσεως και μεταδοτικών ασθενειών. Το αυτό, φυσικά ισχύει και στα οικόπεδα, που οι ιδιοκτήτες τους αρνούνται να τηρήσουν τις βασικές τους υποχρεώσεις. Μπορεί να είναι ιδιωτικοί χώροι, αλλά η δημόσια υγεία υπερισχύει της έννοιας της ιδιοκτησίας και δικαιολογεί την άμεση παρέμβαση του δήμου, είτε με καθαρισμούς, είτε με ψεκάσματα, είτε με κατεδάφιση. Εφόσον φυσικά σε πρώτη φάση ενημερωθεί ο ιδιοκτήτης τους και επιμένει να μη κάνει τίποτα για τον χώρο αυτό.
Παντού βλέπεις ακατοίκητα, άλλα από τις αρχές του αιώνα, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, που κανείς δεν φρόντισε να συντηρήσει σωστά, αλλά και πολλά νεότερα, κακές κατασκευές των δεκαετιών του 1950, 1960 και 1970 που προστέθηκαν στο όλο πρόβλημα. Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι αναγκαία η συντήρησή τους και με κάποιο ευρωπαϊκό ή πολιτιστικό πρόγραμμα, ώστε να προστεθούν πάλι ενεργά στον αρχιτεκτονικό ιστό της πόλης μας, αλλά εδώ η πλειοψηφία έχει πλέον δεχθεί τέτοιες φθορές, που μόνο με κατεδάφισή τους από οργανωμένα δημοτικά συνεργεία θα μπορούσε να δώσει λύση στην επικινδυνότητά τους…
Το θέμα αυτό το έχουμε θέσει αρκετές φορές και εμείς και ο τοπικός τύπος γενικότερα, το θέσανε δημοτικές παρατάξεις μέσα στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, το θέσανε πολίτες με διαμαρτυρίες τους στο δήμο. Όμως η δημοτική αρχή του κ. Ηρακλή Γκότση, έμενε στα ευχολόγια.. .Μέχρι που φτάσαμε να καταρρέουν κάποια από αυτά και έτσι να αρχίσει, πριν σχεδόν τις δημοτικές εκλογές μια προσπάθεια σταδιακής κατεδάφισης μερικών, έτσι, για να σταματήσει αυτή η διαμαρτυρία και να εκτονωθεί η κατάσταση…
Εκλογές έρχονταν, έπρεπε να μην ακούγονται τόσο έντονα, αυτά που δείχνανε τον κακό εαυτό της προηγούμενης δημοτικής αρχής της “ΕΝΟΤΗΤΑΣ” που τα τελευταία χρόνια είχε ως κυρίαρχη πολιτική της, την αδράνεια… Κλείνοντας, θα αναφέρω ένα ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της αδράνειας. Είχα θέσει στον πρώην αντιδήμαρχο Νέας Ιωνίας, κ. Χρήστο Κανλή, το πρόβλημα, τονίζοντας ότι για τα οικόπεδα υπάρχει συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο και όταν ο ιδιοκτήτης αδιαφορεί, υπάρχει ο δήμος που λύνει το πρόβλημα και στέλνει τα έξοδα σε αυτόν. Η απάντησή του; Λόγω οικονομικής κρίσης, υπάρχει ελαστικότητα και δεν τους στέλνουμε το μπουγιουρντί… Όχι ότι κάνανε για να είναι αρεστοί και να κερδίζουν ψήφους, αλλά γιατί υπάρχει κρίση… Δεν πήρα κάποια απάντηση στη διαπίστωσή μου αυτή. Όταν όμως πληρώνουμε δημοτικούς φόρους ως δημότες, γιατί να μη σταματήσουν και αυτοί, αφού υπάρχει οικονομική κρίση…
Τέλος πάντων, η προηγούμενη δημοτική αρχή, μαυρίστηκε και ήρθε τρίτη από τους δημότες, ακόμα και από αυτούς που ψηφίζανε ΣΥΡΙΖΑ στην πόλη για την αδιαφορία της, την υπεροψία της, τις αστοχίες της και τόσα άλλα που δεν χρειάζεται να γράψουμε εδώ με κίνδυνο να ξεφύγουμε από αυτό που θέλουμε να αναφέρουμε. Η δημοτική αρχή την 1η Σεπτέμβριου άλλαξε, η κα Δέσποινα Θωμαΐδου είναι η νέα δήμαρχος. Περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει σε αυτό; Θα ακολουθήσει την ίδια τακτική; Θα συμπορευθεί με τη λογική της αποτυχίας των προηγούμενων; Ή θα δώσει ένα νέο στίγμα που θα φανεί μέσα στο επόμενο τρίμηνο. Εδώ θα είμαστε, θα δούμε τις ενέργειες σε αυτή την κατεύθυνση και θα επανέρθουμε…
